Τα αποχαιρετιστήρια λόγια του Δημάρχου Αμαρουσίου κ. Γιώργου Πατούλη στον φίλο του, συνεργάτη και συνάδελφο Νικόλαο Δούση – Ρασσιά
Αποχαιρετούμε σήμερα όλοι μαζί
το Νίκο Δούση – Ρασσιά,
Το φίλο.
Το συνάδελφο,
τον αγωνιστή της ζωής.
Αποχαιρετά η σύζυγος του, Έρρικα
και οι δύο του κόρες,
η Δήμητρα και η Λουκία,
τον καλό και πιστό τους σύντροφο και πατέρα.
Αποχαιρετάμε όλοι εμείς έναν άνθρωπο
που τίμησε με την παρουσία του
το Δημοτικό μας Συμβούλιο
Έναν πολίτη του κόσμου,
που με την σημαντική ανθρωπιστική του δράση
τίμησε την πόλη που γεννήθηκε, έζησε και αγάπησε.
Αποχαιρετάμε το γιατρό της ειρήνης,
τον άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο,
που γυρνούσε τις γειτονιές του κόσμου
για περισσότερα από 25 χρόνια,
για να προσφέρει βοήθεια κι ανακούφιση στους συνανθρώπους μας
που δοκιμάζονταν από τους πολέμους και τις φυσικές καταστροφές.
Ο Νίκος διακρίθηκε για την ανθρωπιστική του δράση
εντός κι εκτός συνόρων,
διοργανώνοντας ή συμμετέχοντας
σε πολλές και επικίνδυνες αποστολές
μεταφοράς τροφίμων και υλικών αγαθών
σε εμπόλεμες ζώνες ή σε ζώνες εκτάκτου ανάγκης
λόγω φυσικών καταστροφών,
σε πολλές περιοχές του κόσμου.
Είναι πολύ μεγάλη αυτή η ανθρωπιστική διαδρομή.
Πακιστάν, Λίβανος, Ιράκ, Νότια Οσετία,
Λωρίδα της Γάζας
Ακουίλα, Αιτή, Αλβανία,
και πρόσφατα στη Συρία.
Αλλά και ως Δημοτικός Σύμβουλος ο Νίκος ξεχώριζε.
Ήταν πάντοτε πράος και μειλίχιος,
σεβόταν τις απόψεις των συναδέλφων του.
Λειτουργούσε με υπερκομματική λογική και αντίληψη.
Έβαζε το συμφέρον του τόπου που γεννήθηκε
πάνω από μικροκομματικές και μικρο-παραταξιακές σκοπιμότητες.
Απέφευγε τις άσκοπες κόντρες
και τις ανούσιες αντιπαραθέσεις.
Εστίαζε στην ουσία της πολιτικής
και όχι στην μικροπολιτική.
Υπηρέτησε σε υπεύθυνες θέσεις δύο διαφορετικές διοικήσεις του Δήμου Αμαρουσίου,
και κατάφερε να αφήσει το αποτύπωμά του στα δημοτικά πράγματα της πόλης μας.
Ο Νίκος έδινε σε όλους μας το παράδειγμα
και μας υπενθύμιζε με την καθημερινή του δράση
ως επιστήμονας,
ως άνθρωπος της αυτοδιοίκησης,
ως εθελοντής και γιατρός της ειρήνης,
ότι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη έχουν νόημα,
όταν δεν περιορίζονται σε λόγια κι απλές φραστικές διακηρύξεις,
αλλά μετουσιώνονται σε ουσιαστικές πράξεις.
Αγωνίσθηκε σε ολόκληρη τη ζωή του με πίστη και σεβασμό
για τις υψηλές αξίες,
αξίες που οφείλουμε όλοι μας να σεβόμαστε και να υπηρετούμε.
Όμως ο Νίκος έφυγε πολύ νέος.
Όπως δυστυχώς συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους,
που αναλώνουν μεγάλο μέρος της ζωής τους
και του προσωπικού τους χρόνου
για να προσφέρουν τη βοήθειά τους,
το πλεόνασμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης
που διαθέτει η ψυχή και η καρδιά τους,
σε αυτούς που το έχουν ανάγκη.
Η ξαφνική ασθένεια που τον χτύπησε
ταλαιπώρησε τον ίδιο,
ταλαιπώρησε και τους οικείους του
και τελικά, τον πήρε μακριά, στη γειτονιά των αγγέλων.
Δυστυχώς όσο μεγάλη ήταν η προσφορά του
στο κοινωνικό σύνολο όλα αυτά τα χρόνια
τόσο αντιστρόφως ανάλογα μικρότερη ήταν η ανταπόδοση που πήρε,
από το Εθνικό Σύστημα Υγείας,
όταν ο ίδιος τη χρειάστηκε.
Δώσαμε όλο αυτό το διάστημα μεγάλες μάχες καθημερινά,
για να εξασφαλίσουμε στο Νίκο ένα κρεβάτι εντατικής,
πρώτα για να χειρουργηθεί και στη συνέχεια,
για την αποκατάσταση της υγείας του.
Έζησα από κοντά την αγωνία των οικείων του
να του εξασφαλίσουν
αυτό που άξιζε κι αυτό που δικαιούτο,
τις συνθήκες νοσηλείας που θα του επέτρεπαν να βγει νικητής κι από αυτή τη μάχη.
Δυστυχώς δεν τα κατάφερε.
Και μένει σε όλους μας η πίκρα της απώλειας του.
Στην οικογένειά του πρώτα από όλα,
η πίκρα της απώλειας ενός σπουδαίου οικογενειάρχη
Και στην πόλη του,
η πίκρα της απώλειας ενός σημαντικού και άξιου συμπολίτη,
που κατάφερε στα χρόνια που έζησε να αφήσει το αποτύπωμά του στα κοινά.
Νίκο, Καλό Παράδεισο.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της μαρουσιώτικης γης που θα σε σκεπάσει Αιωνία του η μνήμη.