Με μεγάλη αγανάκτηση ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών έλαβε γνώση των νέων δημοσιευμάτων, τα οποία συνεχίζουν να διαπομπεύουν τους λειτουργούς της υγείας και να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη για υποτιθέμενη “υπερσυνταγογράφηση”, χωρίς όμως να δίδονται τα ονόματα και τα στοιχεία αυτών που “παραβαίνουν τον νόμο”. Παρόλο που ο ΙΣΑ, προ καιρού, είχε ζητήσει τα ονόματα των επίορκων ιατρών, ουδέποτε τα πήρε. Ζήτησε να σταματήσει η λάσπη κατά του ιατρικού σώματος συλλήβδην, αλλά δυστυχώς, συνεχίζει με μια ανεπίτρεπτη “βιασύνη” που οδηγεί το σύνολο του Ιατρικού Κόσμου στη διαπόμπευση, πριν ολοκληρωθούν οι σχετικοί έλεγχοι και πριν κατονομαστούν οι “παραβάτες”.
Οι γιατροί συγκεκριμένων ειδικοτήτων – αδιακρίτως και πάλι- ενοχοποιούνται για υπερσυνταγογράφηση, χωρίς μάλιστα ούτε συγκεκριμένα στοιχεία, αλλά ούτε και συγκριτικά στοιχεία από άλλες χώρες της Ευρώπης και του Δυτικού Κόσμου να δίδονται. Ποιος επιστήμονας και με ποια κριτήρια έθεσε το όριο της συνταγογράφησης, όταν παραπλανείτε τον κόσμο με την επικοινωνιακή πιρουέτα της “υπερσυνταγογράφησης” κατηγορώντας τους γιατρούς ότι συνταγογράφησαν 3 φορές πάνω και αποσιωπάτε το γεγονός ότι αναφέρεστε σε τρίμηνες συνταγές; Ποιο είναι το μέτρο του αριθμού των συνταγών όταν ένας ασθενής που λαμβάνει 9-10 φάρμακα χρήζει γι αυτά 3-4 συνταγών;
Ενόψει των ανωτέρω ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, προασπίζοντας τους Λειτουργούς της, θα προσφύγει σε κάθε νόμιμο ένδικο μέσο κατά παντός υπευθύνου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για παράβαση καθήκοντος των υπαιτίων ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη βασισμένη σε τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα. Επίσης με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων θα ζητήσουμε ως έχοντες έννομο συμφέρον να μας εγχειριστούν όλα τα στοιχεία για το αν έχει συντελεστεί κάποια αξιόποινη πράξη από τους ιατρούς, άλλως θα προσφύγουμε ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης για την αποκατάσταση της προσβολής της προσωπικότητας όλων των τίμιων ιατρών.
Η ιατρική δεν ασκείται μέσα από “επικοινωνιακά τρικ” που εκδικούνται το γιατρό για τη θεραπεία που επιλέγει, ωθώντας τον ασθενή σε μια αβέβαιη αυτοίαση. Οι άδικες, αόριστες και γενικευμένες κατγορίες των Γιατρών για υπερσυνταγογράφηση χωρίς στοχεία από τη μια, και η υποχρέωση του ασφαλισμένου από την άλλη, να πληρώνει εξ ολοκλήρου την φαρμακευτική αγωγή που υπαγορεύει ο θεράπων γιατρός του, χωρίς να γνωρίζει κανένας από τους δύο ποια φάρμακα αποζημιώνονται, ποια όχι και με ποια κριτήρια, διαταράσσει ασταμάτητα τη σχέση γιατρού και ασθενή, δημιουργεί σύχυση στη θεραπεία και οδηγεί στο κενό ασθενείς και γιατρούς συλλήβδην.
Είναι η Ελλάδα που διώχνει τους γιατρούς της, σε χώρες πιο φιλόξενες που σέβονται το λειτουργό Υγείας και δεν αμαυρώνουν καθημερινά την υπόληψη του.
Η Πολιτεία θα πρέπει επιτέλους να αναζητήσει τις ευθύνες εκεί που υπάρχουν, να κάνει σωστά το έργο της, να παραπέμψει στα πειθαρχικά μας όργανα τους επίορκους γιατρούς, χωρίς να διαπομπεύει όλο τον Ιατρικό Κόσμο και χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών που εμπιστεύονται το θεράποντα γιατρό τους: Με σεβασμό στον Άρρωστο και στο Λειτουργό της Υγείας.