Κάθε Παρασκευή απόγευμα η κα Διακολιού προσπαθεί να ξεπεράσει την πολιτική της μοναξιά, εκδίδοντας ανακοινώσεις σε βάρος της Διοίκησης του Δήμου. Καταλαβαίνουμε την ανάγκη της για ακόμη πέντε λεπτά δημοσιότητας, αλλά δυστυχώς αυτό το Σαββατοκύριακο δεν θα της “κάνουμε παρέα”.
Η πολιτική συζήτηση για τη Βιοκλιματική του Παραδείσου και την πολιτική προστασία έχει εξαντληθεί εντός κι εκτός Δημοτικού Συμβουλίου και πλέον εξελίσσεται, με ευθύνη της, σε διάλογο κωφών.
Και ο σοφός λαός μας λέει σε αυτές τις περιπτώσεις το γνωμικό “στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα” .
Είναι ένα γνωμικό “κομμένο και ραμμένο” στα “μέτρα” της κας Διακολιού.