Η Αυτοδιοίκηση Α’ Βαθμού έχει συμβάλλει καθοριστικά όλα αυτά τα χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης, στην επίτευξη του μεγάλου εθνικού στόχου που ήταν και είναι η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους της χώρας. Η συμβολή μας μάλιστα στο στοίχημα της δημοσιονομικής προσαρμογής ήταν δυσανάλογα μεγάλη, σε σχέση με το ποσοστό ευθύνης μας ως θεσμού στη δημιουργία του τεράστιου δημόσιου χρέους ( κάτω από 1%).
Είμαστε ο μόνος θεσμός του Κράτους που λειτουργεί εδώ και χρόνια με πλεονασματικούς ή ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς,όταν η συντριπτική πλειοψηφία των φορέων του Κεντρικού Κράτους εξακολουθεί να λειτουργεί ακόμη και σήμερα, δημιουργώντας νέα ελλείμματα.
Είδαμε από το 2010 μέχρι σήμερα να μας περικόπτεται πάνω από 65% η χρηματοδότησή μας από το Κράτος , μέσω των Κ.Α. Π..
Να μας παρακρατούνται παράνομα θεσμοθετημένοι πόροι που ανήκουν στις τοπικές μας κοινωνίες, το ύψος των οποίων μόνο για την περίοδο 2010-2016, ξεπερνά τα 13 δις ευρώ.
Καταφέραμε με λιγότερα χρήματα, λιγότερο προσωπικό και μεγαλύτερες ευθύνες κι αρμοδιότητες, να στηρίξουμε εκατομμύρια συμπολίτες μας στα δύσκολα χρόνια της κρίσης.
Γι’ αυτό δεν μπορεί παρά να αισθανόμαστε δικαιωμένοι, γιατί έχουμε συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην επίτευξη του στόχου που είχε τεθεί από την ελληνική κυβέρνηση, να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια και να καταστήσει το χρέος της Πατρίδας μας βιώσιμο.
Οι δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού για το πλαίσιο της συμφωνίας που επετεύχθη με τους δανειστές της χώρας, δημιουργούν αισθήματα ελπίδας και αισιοδοξίας για το μέλλον, σε όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες.
Δεν αρκούν ασφαλώς οι δηλώσεις, αν δεν συνοδεύονται κι από πολιτικές που απαντούν στις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας.
Eλπίζουμε πραγματικά να αποδειχθούν αληθινές οι δηλώσεις του κ. Υπουργού Οικονομικών ότι «η κυβέρνηση δεν θα ξεχάσει ποτέ όσα υπέφεραν οι Έλληνες τα προηγούμενα χρόνια».
Συμφωνούμε απόλυτα μαζί του όταν λέει ότι : «Ο λαός πρέπει να αισθανθεί πολύ γρήγορα την διαφορά στην τσέπη του. Αυτή είναι η υπόσχεση που δίνει η ελληνική κυβέρνηση», γιατί περιμένουμε κι εμείς, ως Αυτοδιοίκηση, να μας αποδώσει επιτέλους το Κεντρικό Κράτος τους πόρους που χρειαζόμαστε για να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας απέναντι στους πολίτες των τοπικών μας κοινωνιών.
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η Αυτοδιοίκηση δεν θα πάρει το δικό της «μέρισμα» από την επίτευξη του μεγάλου εθνικού στόχου.
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι το «στιβαρό μαξιλάρι ρευστότητας ύψους πάνω από 24 δις ευρώ», στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Πρωθυπουργός, είναι η ρευστότητα που θα προέλθει και από τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων, που υποχρεωτικά σκοπεύει να μας δεσμεύσει η Κυβέρνηση , μέσα από την ψήφιση πριν από λίγες μέρες του νέου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Σταθερότητας 2019-2022.
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι με βάση τη νέα , βελτιωμένη σε σχέση με το παρελθόν ,οικονομική πραγματικότητα που μας παρουσίασε ο κ. Πρωθυπουργός, θα εξακολουθήσει το Κεντρικό Κράτος από δω και πέρα να παρακρατά παράνομα θεσμοθετημένους πόρους της Αυτοδιοίκησης , τους οποίους στερούνται οι τοπικές μας κοινωνίες. Γιατί δυστυχώς αυτό προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο που ψηφίστηκε πρόσφατα.
Εύλογα αναρωτιόμαστε, αφού η χώρα πέτυχε μια τόσο καλή συμφωνία με τους δανειστές, γιατί είναι απαραίτητο να μας δεσμεύει το Υπουργείο Οικονομικών τα χρήματα μας και να μας δυσκολεύει στην καθημερινή μας λειτουργία;
Τι είδους στιβαρό μαξιλάρι ρευστότητας είναι αυτό, που απαιτεί εφαρμοστικούς νόμους και πράξεις που έρχονται σε αντίθεση με την συνταγματική πρόβλεψη για οικονομική αυτοτέλεια κι ανεξαρτησία της Αυτοδιοίκησης;
Το αμέσως προσεχές διάστημα θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο μεγάλο ή μικρό , πόσο γεμάτο ή πόσο άδειο θα αποδειχθεί για τους Δήμους και τους πολίτες, το «καλάθι» της συμφωνίας με τους δανειστές.
Για την Αυτοδιοίκηση η συμφωνία αυτή έχει νόημα κι αξία μόνον αν συνοδεύεται με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μεταρρύθμισης στη λειτουργία του Κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αποκέντρωση πόρων, ρόλων , αρμοδιοτήτων κι ευθυνών.
Με ένα νέο μοντέλο αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της Πατρίδας μας στο οποίο οι Δήμοι και οι τοπικές μας κοινωνίες θα έχουν ρόλο και λόγο.